Een systemische blik op samengestelde gezinnen

Ik was weer een kind… Tijdens de workshop en podcast opname “Met een systemische blik kijken naar samengestelde gezinnen” met Kitty Talsma.
Ik dacht dat ik het achter me had gelaten, maar dat bleek toch anders. Tijdens de workshop kwamen de woorden zo binnen, bij elk woord voelde ik (h) erkenning als kind. Eigenlijk had ik op verschillende momenten wel kunnen janken, maar ik slikte het in, zoals ik wel vaker heb gedaan.
Ik ben een kind van gescheiden ouders. En na de workshop en podcastopname weet ik, dat ik een kind ben wat onderdeel is geweest van samengestelde systemen. En dat mijn kerngezin er eerst was en er altijd zal zijn. Dat zijn mijn vader, moeder, broertje en zusje, ook al was de liefdesrelatie tussen mijn ouders voorbij en woonden we niet meer bij elkaar. Dat is voor mij zo’n eye opener… voor mij bestond het kerngezin gewoonweg niet meer. Tja en als die niet bestaat, hoe kan ik dan op de juiste plek staan?
Ik heb na lang zoeken 1 foto van mijn kerngezin gevonden 😉 Doordat ik mijn kerngezin nu zie, lijkt het wel alsof ik op mijn plek zak en makkelijker kan leunen…

Ik zou zo graag willen dat iedere ouder, die met dit thema te maken heeft, deze podcast luistert. Vanuit de systemische benadering geeft het inzicht in de feiten, wat is je plek, waar hoor je bij, wat mag je zien en (h)erkennen. We hebben gesproken over die feiten, rouw en liefde. Ook kregen we mooie wijsheden en tips, waarvan ik stiekem had gewild dat mijn ouders deze destijds hadden gekregen.

Dankjewel lieve Kitty dat jij je inzet om het voor volwassenen en kinderen beter te laten stromen in samengestelde systemen!